Με τον όρο «Διαβήτης Κύησης» περιγράφεται η κατάσταση κατά την οποία τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μιας εγκύου εμφανίζονται αυξημένα. Ο Διαβήτης Κύησης δεν αφορά μόνο σε γυναίκες που έπασχαν ήδη από διαβήτη πριν συλλάβουν – αντιθέτως μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε γυναίκα, αν και υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες, όπως:
- Προηγούμενη κύηση με διαβήτη
- Παχυσαρκία
- Ηλικία άνω των 30
- Ιστορικό γέννας μωρού βάρους άνω των 4 Kg
- Ιστορικό ανεξήγητων ενδομήτριων θανάτων
- Συγγένεια Α’ βαθμού με διαβητικά άτομα
Ο διαβήτης στην κύηση είναι μία επικίνδυνη ασθένεια η οποία θα πρέπει να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί έγκαιρα, ώστε να ρυθμιστούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, ειδάλλως ελλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι τόσο για τη μητέρα όσο και για το μωρό. Σε ό,τι αφορά το μωρό, οι επιπτώσεις του διαβήτη κύησης μπορούν να είναι είτε άμεσες, π.χ. μακροσωμία, ίκτερος, αναπνευστικά προβλήματα, υπογλυκαιμία, είτε έμμεσες, όπως η αυξημένη πιθανότητα για παχυσαρκία ή διαβήτη στην ενήλικη ζωή του.
Η διάγνωση του διαβήτη κύησης γίνεται στο 1ο τρίμηνο της κύησης με απλή αιματολογική εξέταση για τη μέτρηση του σακχάρου νηστείας και από την 24η μέχρι την 28η εβδομάδα κύησης συνιστάται η εξέταση της καμπύλης σακχάρου, κατά την οποία μετράται αρχικά η τιμή του σακχάρου νηστείας, κατόπιν η τιμή του σακχάρου 1 ώρα μετά την κατανάλωση διαλύματος γλυκόζης και τέλος η τιμή του σακχάρου 2 ώρες μετά την κατανάλωση διαλύματος γλυκόζης.
Εφ όσον διαγνωστεί διαβήτης κύησης, είναι κρίσιμο για τη μέλλουσα μητέρα να υιοθετήσει άμεσα έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, με μικρά, συχνά και υγιεινά γεύματα αλλά και με καθημερινή άσκηση, ούτως ώστε να ρυθμιστούν τα επίπεδα του σακχάρου. Είναι επίσης σημαντικό, μέσω της διατροφής, να ελεγχθεί το προσλαμβανόμενο βάρος μέχρι το τέλος της κύησης, το οποίο σχετίζεται άμεσα με τον διαβήτη. Επίσης συστήνεται η καθημερινή μέτρηση του σακχάρου με τη βοήθεια οικιακής συσκευής. Με βάση τις τακτικές μετρήσεις, ο ενδοκρινολόγος θα κρίνει αν θα χρειαστεί και χορήγηση ινσουλίνης. Σε αυτές τις κυήσεις συνιστάται πιο τακτική υπερηχογραφική παρακολούθηση του εμβρύου, όπου ελέγχεται η ανάπτυξή του και η ποσότητα του αμνιακού υγρού.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, εφ όσον δεν προϋπήρχε διαβήτης πριν την εγκυμοσύνη, μετά τον τοκετό ο διαβήτης της κύησης εξαφανίζεται. Παρ’ όλα αυτά, κρίνεται σκόπιμη η τακτική μέτρηση του σακχάρου της μητέρας, καθώς στατιστικά υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες για μια γυναίκα που παρουσίασε διαβήτη στην κύηση να παρουσιάσει στο εγγύς ή στο απώτερο μέλλον διαβήτη τύπου 2.
